Z mroku dziejów

Stare dzieje mrok osnuwa
Legły dęby, co widziały
ŚWięte ognie Przodków naszych
Dawno rozwiał wiatr
Nikt tych dziejów nie zapisał
Ale żyją w baśniach całych
W sercach wieszczy I poetów
Baśń dobyta z mroku dziejów

Ale zważcie, jakie prawdy
Przez stulecia z sobą niesie
Krwawe plony krzywda zbiera
Zło, złe rodzi

Baśń dobyta z mroku dziejów
Ale zważcie co, co nam głosi
Człowiek prawa ustanowił
By się działa sprawiedliwość

Ale zważcie skąd jesteśmy
Krew z krwi Dziadów
Kość z Ich kości
Zło I dobro, cześć I zdrada

Bierzmy tylko co najlepsze
Szczodrość serca, godność, męstwo

Baśń dobyta z mroku dziejów
Ale zważcie co nam prawi
Przemoc ducha nie zwycięży
Każdy z nas się wolnym rodzi
Wolnym na tej ziemi zemrze