O espírito da fraga

A lúa sobre fraga
Teas alumeando o cadáver
Os escuros ouveos dos lobos
A súa presencia a través da habitación
Mentres observamos o cadalsito
A néboa entre as árbores
Chuvia de tristes bágoas
Os mouchos ollando as sombras
Sangue paralizado polo medo
Porque ninguén desexa morrer... (pobres)
Alguén susurra... a alma cruza os círculos
Alá ao lonxe, soa música de funeral
Seres milenarios ollan a escura aflicción
Prisión inerte, enfeitizante frialdade
Retorna á terra
O Reino da Inmortalidade
A túa memoria olvidada
Eles a adornarán con flores
O teu sono rematou
E o teu espírito vaga polos camiños
Do meu recordo
Ti, o derradeiro
Agora, voa ó descoñecido